ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009
Ø Αυστηρή ουδετερότητα του Union
Ø Τα προβλήματα των εργαζομένων δεν έχουν χρώμα
Ø Ο λαϊκισμός «βλάπτει σοβαρά» την υγεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και κλυδωνίζει τις κατακτήσεις και την απασχόληση των εργαζομένων σ’ αυτό.
Η Απασχόληση δοκιμάζεται από την κρίση
Μόνο αφελείς αγνοούν το γεγονός ότι αυτές οι εκλογές προκηρύχτηκαν από και ένεκα της διεθνούς και εγχώριας οικονομικής κρίσης κι ότι θα διεξαχθούν μέσα σ’ ένα δυσοίωνο για το μέλλον της Οικονομίας κλίμα.
Οι εργαζόμενοι στις Τράπεζες έχουν βιώσει ήδη τις παρενέργειες αυτής της κρίσης και δεν ξεχνούν:
– Την αποχώρηση από την Ελλάδα της Τράπεζας AmericanExpress και τις απολύσεις του εναπομείναντος σε αυτή, Προσωπικού.
– Την πρόσφατη ομαδική απόλυση δώδεκα (12) εργαζομένων στη γαλλική Τράπεζα BNPParibas που στελέχωναν το τμήμα leasing.
– Την αφαίρεση της άδειας λειτουργίας των πέντε (5) ασφαλιστικών εταιρειών του Ομίλου «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ» που θέτει σε άμεσο κίνδυνο τους 1.000 εργαζόμενους σε αυτόν, ενώ ανησυχίες διατυπώνονται για το μέλλον των 1.100 εργαζομένων της «ASPISBANK», που έχει ως βασικό μέτοχο του τον ως άνω Όμιλο…
– Τη διάσωση την τελευταία στιγμή της Τράπεζας PROTONBANK με την εξαγορά της από τον Όμιλο Πειραιώς.
Άλλωστε, στις περισσότερες Τράπεζες (και στη δική μας), δεν ανανεώθηκαν εκατοντάδες συμβάσεις εργασίας υπό δοκιμήν εργαζομένων, ενώ απολύσεις σημειώθηκαν σε αρκετές θυγατρικές εταιρείες Τραπεζών. Χωρίς εργασία έμειναν πάρα πολλοί εργαζόμενοι με δανειστικές συμβάσεις εργασίας, έστω κι αν κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις Τράπεζες που δούλευαν.
Επειδή η «πίστη» που είναι η βασική αρχή λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος αποτελεί ταυτόχρονα και θεμελιώδες «ψυχολογικό» μέγεθος, άρα ευάλωτο στον πανικό πρέπει από τη θέση αυτή να προβληματιστούμε από τον άκρατο λαϊκισμό αυτών των ημερών που με όχημα την «άγραν» ψήφων δυσαρεστημένων πελατών από τις Τράπεζες, ξιφουλκεί συλλήβδην κατά του τραπεζικού συστήματος αγνοώντας τις επιπτώσεις μιας τέτοιας γενικευμένης πολεμικής και φυσικά αψηφώντας τον κίνδυνο που ενσπείρει στην απασχόληση των εργαζομένων.
Φτάσαμε στο σημείο εκπρόσωπος φιλόδοξου, μικρού κόμματος από τηλεοράσεως να προπαγανδίζει την εξίσωση των επιτοκίων καταθέσεων και των αντίστοιχων των χορηγήσεων των Τραπεζών, που σημαίνει… κατάργησή τους!
Φυσικά ουδείς παραγνωρίζει τη ζημιά εκατοντάδων χιλιάδων μικροεπενδυτών από τις «μετοχές-φούσκες» του χρηματιστηρίου (1999-2000) κι άλλωστε γι’ αυτό παραπέμπονται 67 άτομα στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας.
Ουδείς αγνοεί το γεγονός των ζημιών που υπέστησαν όσοι είχαν επενδύσει σε «τοξικά ομόλογα», γεγονός που βασικά προκάλεσε και την οικονομική-τραπεζική κρίση, αλλά και τις πολυδάπανες προσπάθειες στήριξης του συστήματος κυρίως στο εξωτερικό με μεγάλη επιβάρυνση του φορολογούμενου λαού.
Παρενέργειες είχαμε και από την αλόγιστη πολιτική χορηγήσεων (δανείων και καρτών) πολλών Τραπεζών, όχι για την εξυπηρέτηση παραγωγικών σκοπών των πιστούχων, αλλά χάριν της κατανάλωσης.
Ήδη, ο νέος «εφιάλτης» για τις Τράπεζες είναι η διόγκωση των επισφαλών απαιτήσεων τους σε μία περίοδο που καλούνται να πληρώσουν τα «σπασμένα» και πολλοί ταλαίπωροι συμπολίτες μας, που πιθανόν επλήγησαν από την κρίση και δε μπόρεσαν να υλοποιήσουν τον οικογενειακό προγραμματισμό των αναγκών τους…
Σε καμία περίπτωση, όμως, ΟΛΟΙ οι δανειολήπτες!
Σε καμία περίπτωση στον ίδιο «κουβά» ο συνεπής με τις έναντι των Τραπεζών οφειλές του συμπολίτης μας με αυτόν που από πρόθεση επιχείρησε να αυξήσει τα «εισοδήματα» του, ενώ γνώριζε την αδυναμία αποπληρωμής των υποχρεώσεων που ανέλαβε.
«Να μποϊκοτάρουμε τις Τράπεζες;»
Στην παραφροσύνη των ημερών μας θα πρέπει οι υπεύθυνοι «ταγοί» του Έθνους μας να προσέξουν πως χειραγωγούν το λαό, γιατί η ιστορία διδάσκει ότι «όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες»…
Θεμελιωμένη κριτική στα όποια λάθη και παραλείψεις των Τραπεζών υπάρχουν έχουν υποχρέωση τα συνδικάτα να κάνουν, όπως π.χ. με το μείζον ζήτημα της κλαδικής Σ.Σ.Ε. και της υποβάθμισης των εργασιακών σχέσεων. Ταυτόχρονα όμως τα συνδικάτα αγωνιούν και αγωνίζονται για την προστασία της Απασχόλησης στον Κλάδο.
«Πόρρω», απέχει αυτό, όμως, από την προσπάθεια μιμητισμού του Καταλανού απατεώνα Ενρίκ Ντουράν, που εξαπάτησε 39 ισπανικές Τράπεζες παίρνοντας δανεικά 492.000 € και προβάλλεται ως το σύγχρονο μοντέλο «αντικαπιταλιστή» με το προσωνύμιο «Ρομπέν των Τραπεζών»!!!
Οι Τράπεζες στην Ελλάδα αποτελούν τον κύριο μοχλό της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας και την κύρια πηγή φορολογικών εσόδων στα Δημόσια Ταμεία.
Σαφώς οι Τράπεζες πρέπει να είναι εναρμονισμένες στην εξυπηρέτηση του πολίτη και να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Είναι, όμως, ουτοπία να ζητάμε να επενδύουν χωρίς να έχουν το κέρδος στους επιχειρηματικούς σκοπούς τους.
Θα πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι στις Τράπεζες να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει επιμέρους ευημερία για τους ίδιους, όταν η επιχείρηση στην οποία εργάζονται δεν πάει καλά!
Την επομένη των εκλογών ημέρα …
Ο βασικός κανόνας της Δημοκρατίας είναι η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας (θεμέλιο του πολιτεύματος).
Η έκφραση της προτίμησης των ψηφοφόρων συναδέλφων είναι δική τους υπόθεση και το Σωματείο μας – κατά πάγια αρχή από της ιδρύσεως του – εμμένει στη θέση του περί μη επηρεασμού της έκφρασης βούλησης των ψηφοφόρων-μελών του.
Σέβεται όλα τα πολιτικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού λαού, αλλά δεν τρέφει αυταπάτες για την επόμενη των εκλογών ημέρα.
Πάλι μπροστά θα είμαστε στη γραμμή των διεκδικήσεων και του αγώνα, αφού – «φευ» – μαγικές συνταγές και απομηχανής θεοί έχουν πάψει προ πολλού να υπάρχουν!
Συλλογική συνείδηση-ενότητα κι αγώνας είναι το τρίπτυχο που εμείς προτείνουμε σε όλες της δυνάμεις της εργασίας που δοκιμάζονται σήμερα, για να μην πληρώσουν το «μάρμαρο» της κρίσης αύριο…
Για το Δ.Σ. του UnionEurobank
O Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Στάθης Χαρίτος Γιάννης Σιδεράτος
