Μνημόνιο, Τράπεζες και Τραπεζοϋπάλληλοι
1. Ως Πρόεδρος των εργαζομένων σε μια μεγάλη ιδιωτική Τράπεζα – εν μέσω κρίσης και απειλών της μνημονιακής πολιτικής της Κυβέρνησης – τι απαντάτε; Κινδυνεύουν οι εργαζόμενοι;
Αποκρούουμε τις προσπάθειες δημιουργίας εκφοβισμού του λαού και άσκησης πιέσεων για αποδοχή των αντιλαϊκών κυβερνητικών μέτρων, αλλά και της αποσταθεροποίησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Η ανάκαμψη της Οικονομίας περνάει μέσα από την εξυγίανση του συστήματος που έχει ανάγκες οικουμενικής στήριξης και ευρείας κοινωνικής συναίνεσης με στόχο τη διατήρηση της εθνικής περιουσίας και του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού, μακριά από λαϊκισμούς και κινδυνολογίες.
Η προστασία της απασχόλησης στον τραπεζικό κλάδο δεν περνάει, ούτε μέσα από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ούτε μέσα από τις συγχωνεύσεις των Τραπεζών.
2. Γιατί φτάσαμε ως χώρα σε αυτό το σημείο;
Δυστυχώς το βασικό λάθος που οδήγησε τη χώρα στο δυσμενέστατο σημείο που σήμερα βρίσκεται δηλ. η υπονόμευση της πιστοληπτικής της αξιοπιστίας συνεχίζεται ακόμα και σήμερα από πολλούς εμφανείς, αλλά κυρίως αφανείς υπαίτιους, μέσα και έξω, από τη χώρα.
Με μεγάλη καθυστέρηση συνειδητοποίησε η Διεθνής Κοινότητα την ανάγκη διάσωσης της Ελλάδας από την χρεοκοπία, πρώτα-πρώτα, γιατί σε τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα αντέξουν και οι ευρωπαϊκές Τράπεζες.
Ο φόβος επέκτασης του κινδύνου στα αμερικανικά ομόλογα αποδυναμώνει το δολάριο και ανησυχεί τον κύριο πιστωτή και επενδυτή των ΗΠΑ, την Κίνα.
3. Υπάρχει ελπίδα;
Πιστεύουμε ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού θα «πιάσουν τόπο», αρκεί να τεθεί υπό έλεγχο η κρίση χρέους της χώρας.
Δεν πρέπει να υποκύψουμε στον πανικό που καλλιεργείται σκόπιμα και στην πίεση της ανάγκης της στιγμής και να εκποιήσουμε την ελληνική δημόσια περιουσία, όσο-όσο, όπως πρόσφατα έγινε με τον Ο.Τ.Ε., που πακέτο μετοχών του 10% πωλήθηκε έναντι 400 εκ. €, ενώ το 2008 το 25% είχε πωληθεί έναντι 4 δις €!!!
Το ίδιο ισχύει και για τις Τράπεζες. Είναι ελεγχόμενα τα κίνητρα όλων αυτών που πιέζουν να γίνουν τα deals τώρα που οι κεφαλαιοποιήσεις τους βρίσκονται πιο χαμηλά ακόμα και από τη λογιστική τους αξία. Αυτοί ποια συμφέροντα εξυπηρετούν; Τι έχουν να προτείνουν για τη διαφύλαξη της απασχόλησης στον Κλάδο;
Δεν μπορεί να υπάρχουν Έλληνες θιασώτες αυτής της εσφαλμένης πολιτικής που δεν επιλύει το βασικό πρόβλημα των Τραπεζών που είναι η ρευστότητα, όταν ο απεσταλμένος του Δ.Ν.Τ. κ. Μπομπ Τράα δηλώνει την αντίθεση του για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και επισημαίνει ότι οι ελληνικές Τράπεζες είναι ανθεκτικές και έχουν διατηρήσει επαρκή κεφαλαιοποίηση…
4. Οι συγχωνεύσεις των Τραπεζών προτείνονται ως «φάρμακο» αντιμετώπισης της χρηματοοικονομικής κρίσης από πολλούς επαΐοντες, όπως Κυβέρνηση, Τρόικα, Τράπεζα Ελλάδος, Τραπεζίτες και σημαντική μερίδα του Τύπου. Είναι έτσι;
Το μόνο αποτέλεσμα που θα επιφέρουν ενδεχόμενες νέες συγχωνεύσεις Τραπεζών αυτή την περίοδο είναι εκτεταμένες μειώσεις στο Προσωπικό τους και απολύσεις με την επίκληση οικονομοτεχνικών λόγων ως αιτία τους.
Οι ως άνω απολύσεις μπορεί να αφορούν τακτικές ή και έκτακτες καταγγελίες συμβάσεων εργασίας των τραπεζοϋπαλλήλων, αδιάφορο αν αυτές είναι αορίστου ή ορισμένου χρόνου.
Αυτό επιθυμούν οι θιασώτες της ανέξοδης κριτικής αφ’ υψηλού που θεωρούν ότι το νέο άλμα στην ανεργία θα αφυπνίσει την επιχειρηματικότητα και θα ενεργοποιήσει την ανταγωνιστικότητα;
Τώρα ανακαλύπτουν το «ξεπάγωμα» των συγχρηματοδοτούμενων έργων της Ε.Ε. για την Ελλάδα και την διευκόλυνση της χρηματοδότησης της από τα διαρθρωτικά ταμεία με μείωση της εθνικής της συμμετοχής;
Τώρα διαπιστώνουν τρόπους χρονικής άνεσης για την αποπληρωμή του τεράστιου εξωτερικού χρέους της Ελλάδας που είναι αποτέλεσμα ληστρικών επιτοκίων που φτάνει μέσω του σχεδίου «rollover» τα 30 χρόνια έναντι των 5 ετών της επιμήκυνσης που μας παρουσίαζαν ως μέγιστη παραχώρηση;
5. Ο ρόλος των Οίκων Αξιολόγησης δεν φαίνεται ύποπτος;
Τώρα κατάλαβαν στην Ε.Ε. ότι η ευρωζώνη είναι στο έλεος των Οίκων – «αρουραίων»;
Αν ήθελαν να αποφύγουν τις κρίσεις των ιδιωτικών Οίκων αξιολόγησης που ακυρώνουν τα όποια σχέδια της Ε.Ε. για την διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης δεν είχαν παρά αντί να ψάχνουν τρόπο να πείσουν τις «αγορές», απλά… να τις παρακάμψουν. Αυτοί έκαναν το αντίθετο. Αντί ενός λογικού προγράμματος δανεισμού π.χ. με επιτόκιο ανάλογα με αυτό που η Ε.Κ.Τ. δάνεισε τις Τράπεζες σε συνδυασμό με ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα κατανομής πόρων για την ανάπτυξη, προτίμησαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Ανατολική Ευρώπη υποβάλλοντας την σε κάθε οικονομικό και κοινωνικό «σοκ», βγάζοντας τον κόσμο στις πλατείες και τα συνδικάτα στις απεργίες.
6. Τι γνώμη έχετε για το προσφάτως ψηφισθέν στη Βουλή μ ε σ ο π ρ ό θ ε σ μ ο πρόγραμμα;
Τα μέτρα που περιλαμβάνει ο εφαρμοστέος νόμος του μεσοπρόθεσμου προγράμματος αποτελούν μία πρωτοφανή φορολογική επιδρομή κατά των σ υ ν ε π ώ ν φορολογουμένων που δεν απέκρυψαν ποτέ τα εισοδήματα τους.
Η Κυβέρνηση απεδείχθη ανίκανη να πατάξει την φοροδιαφυγή.
Οι μηχανισμοί του Κράτους που είναι τέκνα του πελατειακού και ρουσφετολογικού συστήματος, στην πλειοψηφία τους απεδείχθησαν αναποτελεσματικοί ακόμα και τώρα που η αύξηση της φορολογητέας ύλης με την σύλληψη των φοροκλεπτών είναι μέσο εθνικής επιβίωσης…
Ουδείς τολμά να τους ταρακουνήσει με αποτέλεσμα πάλι να πληρώνουν «τη νύφη» οι ίδιοι και οι ίδιοι, μέχρι τελικής πτώσης.
Καμία προσπάθεια τόσους μήνες μνημονιακής εμμονής και θυσιών του απλού λαού για τον δραστικό περιορισμό του παρασιτικού τμήματος του ευρύτερου δημόσιου τομέα που γεννά, αναπαράγει και αυξάνει τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος παρά τα άγρια μέτρα λιτότητας.
Πως είναι δυνατόν μετά από ένα χρόνο εφαρμογής του μνημονίου των «φωστήρων» της Τρόικας και της Κυβέρνησης των «προθύμων» το έλλειμμα του Κράτους αντί να μειωθεί να αυξάνεται;
Δεν κατανοούν ότι η συνταγή είναι λάθος και ο λαός φτάνει στα όρια του;
Έρχονται τώρα με το μεσοπρόθεσμο να διορθώσουν το δικό τους λάθος με ένα νέο λάθος και μάλιστα απειλούν κάθε φωνή που αντιπροτείνει και αντιστέκεται…
7. Τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνουν οι ιθύνοντες;
Τόσο καιρό δεν μπορούσαν να σκεφτούν ότι το μόνο μνημόνιο που «περπατάει» για την σωτηρία της χώρας και της ευρωζώνης είναι ένα «ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ»;
Δεν διαφωνεί κανένας για την λήψη των ορθών μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας, για τον περιορισμό του μεγάλου, σπάταλου και αντιπαραγωγικού κράτους, για την ανάγκη εξάλειψης της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής ή για την αντίστοιχη πάταξης της σήψης και της διαφθοράς, όπου κι αν εμφανίζεται και την αποκατάσταση του αισθήματος Δικαίου στην απονομή της Δικαιοσύνης, όπως και στην εμπέδωση Δημόσιας Τάξης, που αποτελούν χρόνια προβλήματα του τόπου μας για την επίλυση των οποίων δεν χρειαζόταν η επίκληση του Μνημονίου και τα «δεσμά» του Δ.Ν.Τ…
Σαφώς και χρειάζονται περιορισμοί στα έξοδα του Κράτους, νέοι κανόνες που θα προωθούν την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα των Υπηρεσιών του. Πάνω απ’ όλα έλεγχος και αξιολόγηση όλων των δημοσίων λειτουργιών, όπως ακριβώς συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα της Οικονομίας. Όλοι οι εργαζόμενοι (και του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα) πρέπει να βρίσκονται σε ίση απόσταση από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Η αξιοκρατία πρέπει να εμπεδωθεί, άρα πελατειακές και ρουσφετολογικές πρακτικές παλαιοκομματικού χαρακτήρα όχι μόνο είναι ανεπιθύμητες, αλλά πρέπει να επισύρουν ποινές, αφού δεν σέβονται τους φορολογούμενους πολίτες…
Η σημερινή Κυβέρνηση από τη μία μεριά λαμβάνει αντιλαϊκά μέτρα που διογκώνουν την ανεργία, μειώνουν την αγοραστική δύναμη των πολιτών και δημιουργούν αδυναμία πληρωμών ακόμα και στα ασφαλιστικά ταμεία κι από την άλλη μέσα σε 20 μήνες δημιουργεί στο πλαίσιο του Δημόσιου Τομέα – λάφυρο της εξουσίας 41 Γενικές και Ειδικές Γραμματείες, Νομικά Πρόσωπα και Αυτοτελείς Υπηρεσίες που αυξάνουν σημαντικά το κόστος λειτουργίας του Κράτους, τη στιγμή που έχει επιβάλει μειώσεις αποδοχών στους δημοσίους υπαλλήλους της τάξης του 50%!
Παράδειγμα η Αυτοτελής Υπηρεσία Εποπτείας ΟΤΑ Μακεδονίας-Θράκης της οποίας το κόστος (προϋπολογισμός του «Καλλικράτη») ήταν 251.760 € και εκτοξεύτηκε στα 12.940.600 €!!!
Δεν μπορεί σε εποχές σκληρής λιτότητας, απολύσεων, ασφυξίας στην αγορά και υπερχρέωσης της χώρας η ίδια η Βουλή (Επιτροπή Διαφάνειας) να καταγράφει σε πόρισμα της επιχορηγήσεις σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ μέσα σε ένα νεφελώδες, θολό και αδιαφανές τοπίο «ημετέρων»…
Είναι πρόκληση προς τους άνεργους του Μνημονίου σήμερα και τους αυριανούς ανέργους της κρίσης χρέους και δανεισμού της χώρας η πρόσληψη 55.000 «ανέργων» μέσω των Μ.Κ.Ο. με βιτρίνα συγκάλυψης το ΑΣΕΠ σε προγράμματα… κοινωφελούς εργασίας!
Ο τόπος έχει ανάγκη από βιώσιμο πρόγραμμα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – άρα και προσέλκυσης επενδύσεων στη χώρα – και στήριξης της ΕΡΓΑΣΙΑΣ σε πραγματικά δεδομένα κι όχι από «όμηρους» ευκαιριακών συμβάσεων εργασίας (STAGE), είτε αυτές έχουν γαλάζιο, είτε πράσινο περιτύλιγμα.
Σε μια τέτοια προοπτική, θετικής αντίδρασης στην κρίση μπορεί να αναζητηθεί και οικουμενική πολιτική συναίνεση, αλλά και εργασιακή ειρήνη, αφού ο Νο 1στόχος των συνδικάτων είναι η προστασία της απασχόλησης σήμερα.
*Ποιος είναι ο Ευστάθιος (Στάθης) Χαρίτος
Ο Στάθης Χαρίτος του Νικολάου γεννήθηκε το 1958 στην Αράχωβα Παρνασσού. Τραπεζικός υπάλληλος, οικονομολόγος και συνδικαλιστής στον Ιδιωτικό Τομέα της Οικονομίας.
Σπουδές:
- Πτυχίο Οικονομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
- Κατεύθυνση πτυχίου: Διοίκηση Επιχειρήσεων
- Βαθμός: «Λίαν καλώς»
Εργασιακή εμπειρία:
- Τραπεζικός υπάλληλος από το 1978 μέχρι και σήμερα
- Στέλεχος (εντεταλμένος) στη Διεύθυνση Μελετών και Οργάνωσης της τ. Τράπεζας Κρήτης
- Στέλεχος στο βαθμό του Διευθυντή με την αντιστοιχία της Εθνικής Τράπεζας σήμερα στην Τράπεζα EFG Eurobank Ergasias Α.Ε.
Σημερινή απασχόληση:
- Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της Τράπεζας EFG Eurobank Ergasias Α.Ε. με 5.500 μέλη πανελλαδικά
- Μέλος της Διοίκησης της Γ.Σ.Ε.Ε. (Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος) που είναι τμήμα της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ελεύθερων Εργατικών Συνδικάτων, από το 2001 μέχρι σήμερα
- Μέλος της Διοίκησης της Ο.Τ.Ο.Ε. (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας) που είναι τμήμα της F.I.E.T., από το 1987 μέχρι σήμερα
- Μέλος της Διοίκησης του Ε.Κ.Α. (Εργατικού Κέντρου Αθήνας), από το 2001 μέχρι σήμερα
Εμπειρία Management:
1985-1999
- Μέλος του Συμβουλίου Χορηγήσεων της τ. Τράπεζας Κρήτης
- Μέλος του Συμβουλίου ρύθμισης πιστοδοτικών κινδύνων της τ. Τράπεζας Κρήτης
- Μέλος του Συμβουλίου Εργασιών της τ. Τράπεζας Κρήτης
- Μέλος του Δ.Σ. της ασφαλιστικής εταιρείας ΑΚΜΗ Α.Ε. – ζημιών (σημερινή Eurolife Ασφαλιστική)
- Μέλος του Δ.Σ. της ασφαλιστικής εταιρείας ΑΚΜΗ Α.Ε. – ζωής (σημερινή Eurolife Ασφαλιστική)
Σήμερα:
- Μέλος του Δ.Σ. στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό ταμείο της χώρας Ε.Τ.Ε.Α.Μ. (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών) που είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου
- Μέλος στο Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος (νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου)
Παράλληλη δραστηριότητα:
- Εξεταστής του Ο.Ε.Ε.Κ. (Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης του Υπουργείου Παιδείας) στη χορήγηση πιστοποιήσεων της ειδικότητας «Ειδικός Τραπεζικών Εργασιών»
- Αρθρογράφος στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο με θέματα οικονομικού περιεχομένου, εργασιακών σχέσεων, οργάνωσης εργασίας, ψυχολογίας της εργασίας και εργατικού δικαίου
- Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εργασίας, Εκπαίδευσης και Επιμόρφωσης «ΗΝΙΟΧΟΣ»
Έχει διατελέσει:
- Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της Ο.Τ.Ο.Ε. (από το 1993 εκλεγόμενος μέχρι και σήμερα, δηλ. για 18 συνεχή χρόνια σε οκτώ θητείες της Ομοσπονδίας)
- Γραμματέας Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας και Τραπεζικής Ασφάλειας της Ο.Τ.Ο.Ε. (1997-2000)
- Γραμματέας Οικονομικού Ελέγχου της Γ.Σ.Ε.Ε. (1998-2001)
- Γραμματέας Οικονομικής Πολιτικής της Γ.Σ.Ε.Ε. (2004-2007)
- Μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων για τον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου που αφορά την εφοδιαστική αλυσίδα (Εκπρόσωπος του Ο.Ε.Ε.)
Εκλογικές επιδόσεις – ρεκόρ – ανοδικής πορείας
Ο Στάθης Χαρίτος έχει συμμετάσχει, ως επικεφαλής συνδικαλιστικής παράταξης σε πρωτοβάθμιο, τραπεζοϋπαλληλικό σωματείο, σε δέκα τρεις (13) εκλογικές αναμετρήσεις, έχοντας διανύσει μια πορεία διαρκώς εκλεγόμενος 28 ετών.
Αυτή αφορούσε:
α) Διάστημα 16 ετών, στο πλαίσιο του Συλλόγου Υπαλλήλων της τ. Τράπεζας Κρήτης, ως επικεφαλής της ανεξάρτητης παράταξης Α.Α.Π. (Αδέσμευτη Ανανεωτική Πρωτοβουλία) που αφορούσε τις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1983 και 1985, και της Δ.Α.Κ.Ε. (Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων, φίλα προσκείμενη προς της Ν.Δ.) που αφορούσε τις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1987, 1989, 1991, 1993, 1995, 1997 και 1999.
β) Διάστημα 11 ετών, στο πλαίσιο του Σωματείου (Union) Eurobank, ως επικεφαλής των ανεξάρτητων παρατάξεων «ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ», «ΕΝΩΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ» και «Union – ΕΝΟΤΗΤΑ», που αφορούσε τις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 2000, 2003, 2006 και 2009.
Σε όλες τις πιο πάνω εκλογικές αναμετρήσεις έχει εκλεγεί 1ος σε σταυρούς προτίμησης στο ψηφοδέλτιο της παράταξης του αλλά από το 1989 μέχρι σήμερα εκλέχτηκε και 1ος ανάμεσα στους υποψηφίους των ψηφοδελτίων που μετείχαν στις εκλογές του Σωματείου του και στην α’ και στη β’ περίοδο.
Παρ’ ότι το εκλογικό σύστημα σε όλες τις πιο πάνω αρχαιρεσίες (με μυστική, καθολική και πανελλαδική ψηφοφορία) ήταν η απλή αναλογική κατάφερε να κατακτήσει πλήρη αυτοδυναμία εδρών στο Δ.Σ. κατά τις θητείες 1993, 2000, 2003, 2006 και 2009.
Μοναδικά ποσοστά αποδοχής
Σε όλη αυτή την πορεία (σχεδόν 30ετία) υπήρξαν έντονες διακυμάνσεις σε κυβερνητικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο στη χώρα, αλλά και στην Τράπεζα, εντός των ορίων της οποίας είχε την συνδικαλιστική του δράση το πρωτοβάθμιο τραπεζοϋπαλληλικό σωματείο (Τράπεζα Κρήτης με ιδιοκτησιακό καθεστώς Καρρά, μετά Κοσκωτά, ακολούθως με Επιτροπεία της Τράπεζας Ελλάδος και τέλος με διορισμένο από την Κυβέρνηση Δ.Σ. στο πλαίσιο της εξυγίανσης της. Η Τράπεζα συγχωνεύτηκε το 1999 με την Τράπεζα Eurobank και μαζί με άλλες έξι Τράπεζες – Εργασίας, Αθηνών, Telesis κ.α. – δημιουργήθηκε η σημερινή EFG Eurobank Ergasias A.E.).
Παρ’ όλα ταύτα οι εκλογικές επιδόσεις των παρατάξεων με την ηγεσία του Στάθη Χαρίτου ήταν μοναδικές, με μία αξιοθαύμαστη αυξανόμενη διαρκώς εκλογική επιτυχία.
Ξεκίνησε το 1983 με εκλογικό ποσοστό 28,7% για να φτάσει το 2009 στο 97%!
Παραμένει συνεχώς εκλεγόμενος Πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων της Τράπεζας επί 22 έτη, δηλαδή είναι ο μακροβιότερος εν ενεργεία Πρόεδρος πρωτοβάθμιου, τραπεζοϋπαλληλικού σωματείου και ο μοναδικός με παράλληλη θητείας και στις τρεις (3) ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις στις οποίες μέλος είναι το Σωματείο του, δηλαδή στην Γ.Σ.Ε.Ε. (τα τελευταία 10 χρόνια), στην Ο.Τ.Ο.Ε. (τα τελευταία 24 χρόνια) και στο Ε.Κ.Α. (τα τελευταία 10 χρόνια)!
Κατατοπιστικό είναι το διάγραμμα που ακολουθεί:
